این سوال را با یک سوال پاسخ میدهم:

چه کسی برای ما میماند ودستمان را میگیرد؟

پس بیایید نیتمان را عوض کنیم برای همان کسی 

بنویسیم که به او نیاز داریم.

اگرچه الآ ن ظاهرا ما میخواهیم به او کمک کنیم.

ولیکن در حقیقت اوست که ما را یاری خواهد کرد.

من برای پارسی بلاگ نمینویسم !

زیرا خدای من کسی دیگر است. 

من برای بازدید شما نمینویسم !

چون هدفم برای کس دیگری است.

ودر آخر هم یک نصیحت:

هیچ کاری به آزرده کردن امام حسین نمی ارزد.

حقیر عادل چراغیان